niedziela, 13 marca 2011

Śródziemie a RPG, słów kilka


Śródziemie bez wątpienia jest jednym z najważniejszych i najbardziej barwnych światów fantasy. Pisząc książki związane z tym uniwersum Tolkien nie tylko stworzył to, co nazywamy teraz dojrzałym fantasy, ustanowił też poprzeczkę dla tych, którzy przyszli po nim. I poprzeczkę tę rzadko komu udaje się pokonać.

Osobiście darzę Śródziemie wielkim sentymentem. Hobbita przeczytałem chyba pięć razy, Silmarillion po raz pierwszy przeczytałem w czwartej klasie podstawówki, Władcę Pierścieni zaraz po nim. Dzieci Hurina i Przygody Toma Bombadila nie przypadły mi aż tak bardzo do gustu. Nie zmienia to faktu, że świat ten jest po prostu epicki i bardzo go lubię.

Nie dziwią więc próby przeniesienia go na inne, bardziej interaktywne medium, czyli gry RPG. W końcu masa graczy chciałaby przemierzyć te same ścieżki co Aragorn, zmierzyć się z gromadą uruk-hai czy nawet umrzeć w opisie jak Theoden. Widziałem gry autorskie, widziałem settingi do trzeciej edycji Dungeons & Dragons, a także do Savage Worlds. Jasnym jest też, że znajdą się wydawnictwa, które chciałyby zarobić na chęciach graczy i na świecie Tolkiena.

Śródziemie Gra Fabularna (częściej nazywana MERP od angielskiego tytułu Middle-Earth Roleplay) to pierwsza próba. Udało mi się zagrać kilka razy, ale nie mogę powiedzieć, żeby to był dobry system. Mechanika jest strasznie toporna (udało mi się zrozumieć tworzenie postaci... i właściwie nic więcej), milardy tabel i tabelek, walki ciągnące się w nieskończoność... aczkolwiek indeks zawiera mnóstwo informacji, które mogą przydać się każdemu fanowi Śródziemia.

Drugie podejście to Lord of the Rings Roleplaying Game. Wydając ten system równolegle z filmem autorzy liczyli na sukces komercyjny. Linia obecnie jest martwa, co znaczy, że się przeliczyli. W podręcznikach większość ilustracji to po prostu kadry z filmu. Mechanika jest bardziej klasyczna ( i w wielu miejscach wygląda jak kosmetycznie przerobione d20). Autorzy pokazali, że dobrze znają zarówno film jak i powieści, gdyż często w ramkach punktują różnice.

Mimo rozległych możliwości, postacie graczy nie mogły zrobić tego co w książkach. W przypadku LotR RPG mogą się bawić tak długo aż "pewnego dnia niziołek dotrze do wulkanu i popsuje setting", że też zacytuję zegarmistrza. Wygląda więc na to, że dopóki ktoś nie postanowi zrobić czegoś z drobnym faktem hobbita popylającego z zamiarem zniszczenia Jedynego Pierścienia, nie będzie można się dobrze bawić w Śródziemu.

Coś takiego stara się osiągnąć Cubicle 7 wydając One Ring RPG. Jeśli Drużyna Pierścienia nigdy nie zaistnieje, a Frodo nigdy się nie urodzi, wszystko co fajne będą mogli zrobić bohaterowie graczy. To precyzuje sposób rozgrywki. Ale autor zaznaczył już, że to nie ma być gra dla wszystkich, ma być sprofilowana, by można było bawić się w stylu znanym z powieści.

Z zapowiedzi wynika, że gra wpisywać pod względem sposobu wydania wpisywać się będzie w ostatnie trendy. One Ring RPG wydane zostanie w pudełku, gdzie oprócz dwóch broszur z zasadami znaleźć będzie można kostki i akcesoria.

Jak to wszystko się rozwinie? Zobaczymy. Już teraz jestem pewien, że kupię ten system, wiedziony sentymentem do Śródziemia. Jeśli uda mi się poprowadzić to graczom i ostatecznie to oni uratują świat, tym lepiej.

4 komentarze:

Darcane pisze...

Ciekawy pomysł (mówię o One Ring RPG), ale zdecydowanie bardziej wolę podejście, które umiejscawia kampanię w czasie znacznie oddalonym od przełomowych wydarzeń (Ostatni Sojusz, Wojna o Pierścień), co pozwala zająć się wydarzeniami nie związanymi z Jedynym Pierścieniem i w konsekwencji bawić się w coś innego niż wrzucanie Pierścienia do Góry Przeznaczenia... po raz setny.

Zastanawiam się, czy słuchałeś mojej audycji k20 #1 poświęconej Tolkienowi i uniwersum, jakie wykreował. Jeżeli nie, serdecznie zapraszam na kolejne wydania (środa o 21:30, więcej na moim blogu)!

Pozdrawiam,
Darcane

Unknown pisze...

W dawnych czasach pisałem recenzje MERPa, pozwole sobie nawet link zarzucić: http://mojerpg.blogspot.com/search/label/ŚRÓDZIEMIE

Jeśli chodzi o granie w Śródziemiu to polecam starą gierkę przygodową "Władca Pierścieni Gra Przygodowa" można znaleźć skany na necie po polsku lub po angielsku. Ewentualnie użycie mechaniki jakiegoś innego systemu np True D20

Mateusz pisze...

Ech, cóż... rozumiem, że można być fanem Tolkiena, jednak nie uważam jego świata za dojrzały (jest wręcz bardzo infantylny), a i znam wielu pisarzy, którzy pobili go na głowę. Nie przeczę jednak, że gdyby nie jego podwaliny pod dzisiejsze fantasy, nie istniałby w takiej formie jak dziś cały kanon gatunku i tacy mistrzowie jak Sapkowski. Mielibyśmy zapewne silniejszy nurt sword&sorcery po "Conanie" Roberta Howarda. ;)

Tym sposobem gry oparte na tym świecie nie pociągają mnie zanadto, widziałem też dawno temu podręcznik do Władcy (ale chyba nazywał się właśnie Władca Pierścieni, a nie Śródziemie) i miał baardzo kiepską mechanikę. Z drugiej strony kupiłem podręcznik do Midnight, świata żywcem wyjętego z wizji Śródziemia, w którym Sauron zwyciężył. Bardzo ciekawe realia, podobne nieco do Gothika 3.

Johan Watherman pisze...

Czy świat stworzony przez Tolkiena jest infantylny? Nie, jest tylko o wiele bardziej baśniowy niżeli większość obecnego fantasy, wszystko wydaje się częścią legendy, a już pozostałe książki idą w pełni tym tropem. Cóż, liczę na sukces. Zasadniczy problem rpg opartych na tymże świecie to... Kiepskie tło. W książkach zawsze się coś dzieje, czy to Sauro powoduje zamieszanie czy to Morgoth i jego czasy z charyzmatycznymi bohaterami tła jak Túrin... Wszystkie gry wydawały się miałkie, człowiek dostawał zwykłe fantasy bez celu, antagonisty i nie będąc fanem mistrza – bez elementów do zaczepienia. Cóż, ktoś może wreszcie na to wpadł i osadził grę w żwawszych realiach. WarHammer bez Chaosu też byłby drętwy :)
Ogólnie to witam – czytam blog od dłuższego czasu ale dziś dopiero zebrało się mi na komentarz.